Styropian


Styropian (polska nazwa handlowa dla spienionego polistyrenu) – to porowate tworzywo sztuczne wytwarzane poprzez spienienie granulek polistyrenu zawierających porofor (np. eter naftowy). Spienienie pozystkuje się przez podgrzanie granulek najczęściej parą wodną. Składa się z zamkniętych komórek o okrągłych kształtach (to były te granulki), wewnątrz których znajduje się pianka polistyrenowa. Komórki są ze sobą połączone i występują między nimi nieduże pustki powietrzne (ich ilość i rozmiar zależy od gęstości materiału), co uwidacznia się na przełomie styropianu. Jest to materiał nieodporny na działanie wielu rozpuszczalników organicznych (np. aceton czy rozpuszczalniki aromatyczne), olejów, smarów.

Przy produkcji styropianu często dodaje się do niego substancje obniżające jego palność. Wytworzona w ten sposób odmiana określana jest jako samogasnąca, tzn. przestaje palić się po odsunięciu od źródła ognia (płomienia). Odmiany styropianu oznacza się symbolami:

  • S – zwykłe
  • FS – samogasnące
Styren i polistyren

W zależności od stopnia spienienia uzyskuje się styropian o różnej gęstości. Styropian o niskiej gęstości jest słaby mechanicznie i łatwo ulegaja zgnieceniu, o większej jest twardszy i umożliwiaja wykonanie niektórych elementów narażonych na obciążenie (np. elementy do formowania ścian i stropów żelbetowych, meble).

Styropian stosowany jest często w budownictwie (można stosować tylko odmianę FS), jako lekki (od ok. 10 – do ponad 40 kg/m3), materiał termoizolacyjny do temperatury + 80°C oraz jako rdzeń izolacyjno-konstrukcyjny przy produkcji budowlanych płyt warstwowych. Bywa stosowany jako materiał do wykonywania izolacji akustycznej, chociaż jego skuteczność jest niska.

 

 


PROMOCJE: